Powołanie » Formacja
Pierwszorzędnym celem formacji jest wprowadzenie kandydatów do życia zakonnego i pomaganie im w uświadomieniu sobie ich tożsamości jako osób konsekrowanych przez profesję rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Formacja (łac. formatio, formare) - ukształtować, uformować, modelować. Trzy terminy wzajemnie się uzupełniające wyjaśniają pojęcie formacji. Są nimi:
• wychowanie
• rozwijanie i udoskonalanie zdolności naturalnych człowieka, jego woli, uczuć i osobowości
• formacja - nadawanie kształtu, przygotowywanie do stylu i ideału życia zakonnego
• kierownictwo duchowe - przewodnictwo po drogach duchowych, gdzie kierownik jest przede wszystkim przewodnikiem po drogach Ducha.
Paulin przez całe swoje życie troszczy się o ludzką i duchową formację swojej osoby, jednak rozpoczynając życie zakonne wchodzi w szczególną formację początkową. Rozpoczyna się ona już u aspirantów - kandydatów, którzy utrzymują z Zakonem kontakt żyjąc jeszcze w swoim środowisku rodzinnym. Jeżdżą oni na nasze rekolekcje powołaniowe i dni skupienia. Odczytują swoje powołanie uczestnicząc w życiu swojej parafii, zgłębiając więź z Chrystusem w sakramentach świętych i na modlitwie. Po podjęciu decyzji o wstąpieniu do naszego Zakonu, kandydaci na kapłanów rozpoczynają prenowicjat, trwający od połowy lipca do końca sierpnia w Krakowie na Skałce, a po nim roczny nowicjat w Żarkach - Leśniowie k. Częstochowy. Uwieńczony jest on pierwszymi ślubami zakonnymi. Bracia klerycy rozpoczynają sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne w naszym Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie na Skałce. Jest to czas przygotowujący ich do pracy duszpasterskiej. Po piątym roku składają śluby wieczyste i przyjmują święcenia diakonatu. Po szóstym roku przyjmują święcenia kapłańskie. Przez całe dalsze życie paulin troszczy się o ciągłe odczytywanie obecności Chrystusa w swoim życiu, co nazywamy formacją permanentną (ciągłą).